Ένας μύθος ... για το σκόρδο

«Η βροχή χτυπούσε πάνω στη σκεπή κάνοντας τις προβιές να κρέμονται βαριά. Κελάρυσμα νερού ακουγόταν πέρα μακριά, καθώς τα χιόνια έλιωναν και τα ρυάκια κυλούσαν στις πλαγιές των βουνών. Ο άντρας καθόταν μέσα, με τη γυναίκα του και το μικρό γιό του.

Tην επόμενη μέρα, ο άντρας άρχισε να έχει ρίγη και το σώμα του πονούσε. Έμεινε ξαπλωμένος, υποφέροντας από τους πόνους. Το κεφάλι του έγινε πολύ ελαφρύ και η ψυχή του βγήκε από το σώμα του και πέρασε από το άνοιγμα που είχαν αφήσει για τον καπνό και πέταξε πάνω από το βραχώδες έδαφος. Ένας θηλυκός δαίμονας τον κυνηγούσε. Είχε ένα μάτι και ένα αυτί και τα μαλλιά που έμοιαζαν με κλαδιά αγκαθωτών θάμνων. Από τα μαλλιά της έσταζε αίμα.

Η γυναίκα του πήγε στο σοφό μάγο Κάμ, «Φέρε πίσω την ψυχή του», τον ικέτεψε. Εκείνος χτύπησε το ταμπούρλο του και τραγούδησε τραγούδια για την ψυχή, για να μπει στην χώρα των σκιών. Πέταξε με το πουλί με το μακρύ λαιμό μέχρι την πόρτα της Χώρας των Νεκρών, μέχρι την πύλη του βασιλείου του Έρλικ. Ο θηλυκός δαίμονας πάλευε με την ψυχή του άντρα, προσπαθώντας να τον τραβήξει μέσα.

Δίπλα στην πύλη υπήρχε ένα φυτό. Τα φύλλα του ήταν μακριά και μυτερά, τα λουλούδια του ήταν πορφυρά και το στρογγυλό κεφάλι του μεγάλωνε μέσα στο χώμα. Ο μάγος απόρησε με το φυτό, αλλά αναγνώρισε τη δύναμη του. Το ξερίζωσε, έκοψε τρία κομμάτια απ το κεφάλι του φυτού και τα πέταξε στον ουρανό. Έμειναν κρεμασμένα εκεί σαν μισοφέγγαρα. 

Έκαναν ένα δυνατό κρότο στον ουρανό, σαν Γκογκ και τράβηξαν την προσοχή του θηλυκού δαίμονα. Ο μάγος την ξεγέλασε. Ανέβασε τον άντρα πάνω στην πλάτη του πουλιού.

Η επιστροφή ήταν δύσκολη. Διασχίζοντας την κόκκινη έρημο, κουράστηκαν. Διασχίζοντας το σιδερένιο βουνό, έπεσαν στην γη. Βρέθηκαν εγκλωβισμένοι σ’ ένα στενό μέρος απ’ όπου δεν υπήρχε τρόπος να βγει κανείς. Έτσι, ο μάγος πήρε περισσότερα κομμάτια του φυτού και τα έδωσε στο πουλί να τα φάει. Η δύναμη του ξαναγύρισε και γύρισαν στην πατρίδα τους.

Ο άντρας ψηνόταν ακόμα από τον πυρετό, αλλά η ψυχή του είχε ξαναμπεί στο σώμα του. Ο μάγος βγήκε να βρει το φυτό που είχε δει στο όραμά του. Το έφερε στη γυναίκα. «Κόψε κομμάτια από το κεφάλι και φτιάξε μια σούπα για τον άντρα σου» της είπε. Εκείνη έλιωσε τις σκελίδες και η μυρωδιά τους πλημμύρισε την καλύβα. Ο άντρας ίδρωσε κι άλλο αλλά ο πυρετός τον άφησε.

Μετά από αυτό, οι άνθρωποι της φυλής αυτής άρχισαν να μαζεύουν το φυτό και αργότερα να το καλλιεργούν. Βρήκαν ότι ήταν θρεπτικό και έκανε καλό σε πολλές αρρώστιες. Όλες οι φυλές το κουβαλούσαν μαζί τους στα ταξίδια τους για να τους δίνει δύναμη και να τους θεραπεύει.»

Και ίσως έτσι να ανακαλύφθηκε το σκόρδο στην Ανατολή! Και είναι πιθανό να είναι ένα από τα πρώτα φάρμακα του ανθρώπου πάνω στη γη.  Ο μύθος αυτός προέρχεται από την Κεντρική Ασία από όπου οι βοτανολόγοι πιστεύουν πως προέρχεται το σκόρδο, βόρεια του Αφγανιστάν και βορειοδυτικά του Θιβέτ, εκεί όπου συναντούνται τα νότια σύνορα της Ρωσίας και τα δυτικά σύνορα της Κίνας. 

Βιβλιογραφία

Σκόρδο,  Η συνταγή της φύσης - Stephen Fulder & John Blackwood