Το σκόρδο είναι ένα είναι ένα φυσικό αντιβιοτικό. Το χρησιμοποιούμε κάθε φορά που αρρωσταίνουμε και τα αποτελέσματα του είναι άμεσα. Δεν χρειάζεται να πάρουμε κάποια άλλη αντιβίωση ή κάποιο άλλο φάρμακο. Επίσης βοηθάει στο κρυολόγημα ενός μωρού που θηλάζει αν η μητέρα του έχει φάει την κατάλληλη ποσότητα σκόρδου. Οι ιδιότητες του σκόρδου περνάνε μέσα από μητρικό γάλα και θεραπεύουν το μωρό!
Το σκόρδο που φυτρώνει σε καλό οργανικό χώμα, έχει συνήθως μικρές σκελίδες, αλλά έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο δυνατό σε άρωμα, γεύση και ότι περιέχουν μεγαλύτερο ποσοστό των θεραπευτικών συστατικών του. Μερικές φορές οι σκελίδες αυτές έχουν μωβ κάλυμμα.
Το σκόρδο στην φυσική του κατάσταση, όταν δεν είναι κομμένο, είναι άοσμο και άγευστο. Το άρωμα και την καυτερή του γεύση την αποκτά μόνο αν το κόψουμε ή το τρίψουμε. Αν δεν το ψιλοκόψουμε όταν το βάλουμε στο φαγητό, θα έχει μια γεύση λαχανικού, κάπου ανάμεσα σε κρεμμύδι , μουστάρδα και πατάτα. Το μαγικό που έχει το σκόρδο είναι που όταν κοπεί ή τριφτεί παράγει μια αντιδραστική και οξεία νέα ένωση. Η ένωση αυτή είναι η αλλισίνη. Παράγεται από αλλιίνη και την αλλινάζη, ουσίες οι οποίες υπάρχουν ξεχωριστά μέσα στο κύτταρο του σκόρδου. Όταν υποστεί κάποια αλλοίωση το σκόρδο αυτές οι δυο ουσίες αντιδρούν μεταξύ του δίνοντας την αλλισίνη. Στην αλλισίνη οφείλει το σκόρδο όλη του την δύναμη. Η αλλισίνη, λοιπόν, είναι ένα ισχυρό μικροβιοκτόνο. Μόνο που είναι μια ασταθής ένωση και όσο περνάει η ώρα μετατρέπεται σε λιπαρές θειούχες ενώσεις και επομένως χάνει την δύναμή της.
Το σκόρδο περιέχει περίπου 60% νερό και κάθε σκελίδα του περιέχει κατά μέσο όρο 1 γρ. υδατανθράκες, 0.2 γρ πρωτεΐνες, 0.5 γρ ιστους, 0.01 γρ λίπη, Βιταμίνες Α, Β1, Β2,Β3 και C. H Βιταμίνη B1 ενώνεται με την αλλισίνη και δημιουργείται η αλλιθειαμίνη η οποία απορροφάται εύκολα από το έντερο. Περιέχει επίσης αδενοσίνη σε μεγάλη ποσότητα η οποία είναι ένας θεμέλιος λίθος του DNA και του RNA. Περιέχει μεγάλες ποσότητες από ιχνοστοιχεία όπως ο Χαλκός, σίδηρος, ψευδάργυρος, κασσίτερος, ασβέστιο, μαγγάνιο, αλουμίνιο, γερμάνιο, και σελήνιο. Το γερμάνιο θεωρείται αντικαρκινικός παράγοντας. Ο ψευδάργυρος βοηθάει στην αυξημένη παραγωγή των Τα-λεμφοκυττάρων που παίζουν ρόλο αμυντική δράση του οργανισμού ενάντια στα κρυολογήματα. Περιέχει ακόμα δέκα διαφορετικά σάκχαρα, όπως γλυκόζη, φρουκτόζη, αραβινόζη και ινουλίνη. Το διμεθυλικό δισουλφίδιο δίνει μια γευση σαν του λάχανου, το προπενυλικό δισουλφίδιο δίνει την μυρωδιά, και καποια ισοθειοκυανικά μια γεύση σαν το ραδίκι, μουστάρδας.
Έχει επίσης αντιοξειδωτικές ιδιότητες που προστατεύουν τον οργανισμό από τις ελεύθερες ρίζες.
Από έρευνες που έχουν γίνει η πενικιλίνη είναι 50 φορές πιο ισχυρή από το σκόρδο σε ίσα βάρη και η τετρακυκλίνη είναι 10 φορές πιο ισχυρή. Όμως το σκόρδο έχει πολλά πλεονεκτήματα απέναντι στα υπόλοιπα αντιβιοτικά, είναι ότι σκοτώνει όλα τα είδη μικροβίων χωρίς να κάνει κακό ή να προκαλεί κάποια τοξικότητα σε εμάς.
Λοιπόν όταν θα θέλετε να φάτε μία σκελίδα σκόρδο, θυμηθείτε ότι πρέπει να την λιώστε πάρα πολύ καλά! Η δοσολογία για το κρυολόγημα είναι 1 σκελίδα σκόρδο το πρωί, μία το μεσημέρι και μια το βράδυ. Πρέπει να τρώγετε ωμό, συνήθως μαζί με κάτι που απαλύνει την καυτερή γεύση του σκόρδου, όπως είναι το γιαούρτι, το ψωμί κα.
Μια παλιά συνταγή για άμεσα αποτελέσματα σε περίπτωση κρυολογήματος είναι σε ένα ποτήρι νερό προσθέτουμε μια σκελίδα λιωμένη πολύ καλά και μια κουταλιά μέλι.
Μία σκελίδα την ημέρα και κάθε μέρα βοηθάει στην καλή κυκλοφορία του αίματος, αλλά όχι στο κρυολόγημα που θέλει μεγαλύτερη δόση.
Αυτήν την εποχή υπάρχουν φρέσκα σκόρδα στις λαϊκές τα οποία είναι πολύ δυνατά με όχι τόσο καυτερή γεύση! Όσο όμως αποξηραίνονται χάνουν τα συστατικά τους και δεν είναι τόσο πολύ αποτελεσματικά.
Το σκόρδο που φυτρώνει σε καλό οργανικό χώμα, έχει συνήθως μικρές σκελίδες, αλλά έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο δυνατό σε άρωμα, γεύση και ότι περιέχουν μεγαλύτερο ποσοστό των θεραπευτικών συστατικών του. Μερικές φορές οι σκελίδες αυτές έχουν μωβ κάλυμμα.
Το σκόρδο στην φυσική του κατάσταση, όταν δεν είναι κομμένο, είναι άοσμο και άγευστο. Το άρωμα και την καυτερή του γεύση την αποκτά μόνο αν το κόψουμε ή το τρίψουμε. Αν δεν το ψιλοκόψουμε όταν το βάλουμε στο φαγητό, θα έχει μια γεύση λαχανικού, κάπου ανάμεσα σε κρεμμύδι , μουστάρδα και πατάτα. Το μαγικό που έχει το σκόρδο είναι που όταν κοπεί ή τριφτεί παράγει μια αντιδραστική και οξεία νέα ένωση. Η ένωση αυτή είναι η αλλισίνη. Παράγεται από αλλιίνη και την αλλινάζη, ουσίες οι οποίες υπάρχουν ξεχωριστά μέσα στο κύτταρο του σκόρδου. Όταν υποστεί κάποια αλλοίωση το σκόρδο αυτές οι δυο ουσίες αντιδρούν μεταξύ του δίνοντας την αλλισίνη. Στην αλλισίνη οφείλει το σκόρδο όλη του την δύναμη. Η αλλισίνη, λοιπόν, είναι ένα ισχυρό μικροβιοκτόνο. Μόνο που είναι μια ασταθής ένωση και όσο περνάει η ώρα μετατρέπεται σε λιπαρές θειούχες ενώσεις και επομένως χάνει την δύναμή της.
Το σκόρδο περιέχει περίπου 60% νερό και κάθε σκελίδα του περιέχει κατά μέσο όρο 1 γρ. υδατανθράκες, 0.2 γρ πρωτεΐνες, 0.5 γρ ιστους, 0.01 γρ λίπη, Βιταμίνες Α, Β1, Β2,Β3 και C. H Βιταμίνη B1 ενώνεται με την αλλισίνη και δημιουργείται η αλλιθειαμίνη η οποία απορροφάται εύκολα από το έντερο. Περιέχει επίσης αδενοσίνη σε μεγάλη ποσότητα η οποία είναι ένας θεμέλιος λίθος του DNA και του RNA. Περιέχει μεγάλες ποσότητες από ιχνοστοιχεία όπως ο Χαλκός, σίδηρος, ψευδάργυρος, κασσίτερος, ασβέστιο, μαγγάνιο, αλουμίνιο, γερμάνιο, και σελήνιο. Το γερμάνιο θεωρείται αντικαρκινικός παράγοντας. Ο ψευδάργυρος βοηθάει στην αυξημένη παραγωγή των Τα-λεμφοκυττάρων που παίζουν ρόλο αμυντική δράση του οργανισμού ενάντια στα κρυολογήματα. Περιέχει ακόμα δέκα διαφορετικά σάκχαρα, όπως γλυκόζη, φρουκτόζη, αραβινόζη και ινουλίνη. Το διμεθυλικό δισουλφίδιο δίνει μια γευση σαν του λάχανου, το προπενυλικό δισουλφίδιο δίνει την μυρωδιά, και καποια ισοθειοκυανικά μια γεύση σαν το ραδίκι, μουστάρδας.
Έχει επίσης αντιοξειδωτικές ιδιότητες που προστατεύουν τον οργανισμό από τις ελεύθερες ρίζες.
Από έρευνες που έχουν γίνει η πενικιλίνη είναι 50 φορές πιο ισχυρή από το σκόρδο σε ίσα βάρη και η τετρακυκλίνη είναι 10 φορές πιο ισχυρή. Όμως το σκόρδο έχει πολλά πλεονεκτήματα απέναντι στα υπόλοιπα αντιβιοτικά, είναι ότι σκοτώνει όλα τα είδη μικροβίων χωρίς να κάνει κακό ή να προκαλεί κάποια τοξικότητα σε εμάς.
Λοιπόν όταν θα θέλετε να φάτε μία σκελίδα σκόρδο, θυμηθείτε ότι πρέπει να την λιώστε πάρα πολύ καλά! Η δοσολογία για το κρυολόγημα είναι 1 σκελίδα σκόρδο το πρωί, μία το μεσημέρι και μια το βράδυ. Πρέπει να τρώγετε ωμό, συνήθως μαζί με κάτι που απαλύνει την καυτερή γεύση του σκόρδου, όπως είναι το γιαούρτι, το ψωμί κα.
Μια παλιά συνταγή για άμεσα αποτελέσματα σε περίπτωση κρυολογήματος είναι σε ένα ποτήρι νερό προσθέτουμε μια σκελίδα λιωμένη πολύ καλά και μια κουταλιά μέλι.
Μία σκελίδα την ημέρα και κάθε μέρα βοηθάει στην καλή κυκλοφορία του αίματος, αλλά όχι στο κρυολόγημα που θέλει μεγαλύτερη δόση.
Αυτήν την εποχή υπάρχουν φρέσκα σκόρδα στις λαϊκές τα οποία είναι πολύ δυνατά με όχι τόσο καυτερή γεύση! Όσο όμως αποξηραίνονται χάνουν τα συστατικά τους και δεν είναι τόσο πολύ αποτελεσματικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου